Εφαρμογή της παθητικής οπτικής τεχνολογίας δικτύων gigabit στο δίκτυο πρόσβασης

Η υιοθέτηση της καταλληλότερης λύσης για την επίτευξη της πρόσβασης των τελευταίων μιλίων είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των φορέων εκμετάλλευσης δικτύων, και το υψηλό εύρος ζώνης, η υψηλή αποδοτικότητα και η εύκολη κλιμάκωση της τεχνολογίας παθητικών οπτικών δικτύων την καθιστούν πολύ ανταγωνιστική. Η παρούσα εργασία αναλύει λεπτομερώς τα χαρακτηριστικά της τεχνολογίας στην εφαρμογή δικτύου πρόσβασης.
Η επιλογή της καταλληλότερης λύσης για την επίτευξη πρόσβασης στο δίκτυο στα τελευταία μίλια αποτελεί πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι πάροχοι υπηρεσιών δικτύου. Είτε πρόκειται για ασύρματη σύνδεση, καλώδιο χαλκού ή σύνδεση οπτικών ινών, υπάρχουν αναπόφευκτα πολλές ανταγωνιστικές τεχνολογίες για να επιλέξετε, ειδικά στην πρώιμη εφαρμογή πολλών ανταγωνιστικών προτύπων. Δεν είναι εύκολο να βρεθεί η πιο κατάλληλη λύση. Ένας μεγάλος αριθμός αλληλένδετων παραγόντων πρέπει να ληφθεί υπόψη, και αυτή η επιλογή συνήθως έχει υψηλό κίνδυνο, επειδή οποιαδήποτε απόφαση που αφορά επενδύσεις μεγάλης κλίμακας θα επηρεάσει τη λειτουργία της εταιρείας για πολλά χρόνια στο μέλλον.

Αυτό το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη του υψηλής ταχύτητας στην ασιατική αγορά, ειδικά όταν πρόκειται για συστήματα παθητικού οπτικού δικτύου (GPON). Ενώ άλλες περιοχές εξετάζουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των διαφορετικών μεθόδων πρόσβασης ινών, οι πάροχοι υπηρεσιών στην Ασία αναπτύσσουν ενεργά και δοκιμάζουν αυτή την τεχνολογία ως λύση σε πολλά από τα προβλήματά τους.
Πρότυπο παθητικού οπτικού δικτύου
Η αγορά-στόχος του δικτύου πρόσβασης είναι συνήθως η πυκνοκατοικημένη περιοχή στην αστική περιοχή, και υπάρχει μεγάλος αριθμός κατοίκων και εμπορικών χρηστών σε ορισμένα κτίρια. Επιπλέον, σε πολλούς τομείς, η επέκταση των παραδοσιακών κυκλωμάτων PSTN είναι περιορισμένη, έτσι ώστε οι πάροχοι υπηρεσιών να έχουν πλήρη “νέα αγορά” ευκαιρίες για την εισαγωγή νέων προηγμένων υπηρεσιών πολυμέσων και ευρυζωνικών δικτύων, οι οποίες δεν θα παρεμποδίζονται από την ανάγκη στήριξης ξεπερασμένων τεχνολογιών.
Το είναι μια ιδανική λύση για τέτοιες εφαρμογές. Συγκεκριμένα, ένα PON αποτελείται από ένα τερματικό οπτικής γραμμής (OLT) που βρίσκεται στο άκρο του κεντρικού γραφείου και μια ομάδα συνδεδεμένων τερματικών οπτικών δικτύων (ONT) που βρίσκονται στο τέλος του πελάτη. Μεταξύ τους υπάρχει ένα οπτικό δίκτυο διανομής που αποτελείται από οπτικές ίνες και παθητικούς διαχωριστές ή συνδετήρες
Στην τοπολογία, ένα μπορεί να έχει πολλαπλές ενότητες και κάθε ενότητα οδηγεί ένα ξεχωριστό δίκτυο μέσω ενός φθηνού παθητικού διαχωριστή, ο οποίος συνδέεται με πολλαπλές από κατανεμημένες οπτικές ίνες. Οι οπτικές ίνες και τα παθητικά οπτικά συστατικά καθιστούν τον εξοπλισμό διανομής δικτύων πρόσβασης να μην χρειάζεται πλέον τα ενεργά ηλεκτρονικά συστατικά και τη σχετική συντήρηση.
Η διαδικασία διαβίβασης της κατάντης ροής δεδομένων και της ανάντης ροής δεδομένων στο PON είναι διαφορετική. Τα μεταγενέστερα δεδομένα μεταδίδονται από το OLT σε κάθε ont, και κάθε ont καθορίζει και επεξεργάζεται τα σχετικά δεδομένα μέσω αντιστοίχισης διευθύνσεων στη μονάδα δεδομένων πακέτων δεδομένων. Λόγω του χαρακτηριστικού κοινής χρήσης του η επεξεργασία της ροής δεδομένων προς τα πάνω είναι πιο περίπλοκη. Προκειμένου να αποφευχθεί η σύγκρουση, είναι απαραίτητο να συντονιστεί η ροή μεταφοράς από κάθε ont προς το OLT. Τα δεδομένα μεταδίδονται σύμφωνα με τον μηχανισμό ελέγχου στο χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο πολλαπλής πρόσβασης διαίρεσης χρόνου (το οποίο εκχωρεί μια ειδική υποδοχή μετάδοσης σε κάθε Αυτές οι χρονικές αυλακώσεις είναι συγχρονισμένες, έτσι οι ροές δεδομένων από διαφορετικές δεν θα συγκρούονται.
Ακριβώς όπως οι πρώιμες DSL έχουν διαφορετικές προαιρετικές τεχνολογίες, οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να είναι σε θέση να επιλέγουν την καταλληλότερη λύση PON. Πώς να επιλέξετε την καταλληλότερη τεχνολογία;
Στα μέσα των ενενήντα, ένας οργανισμός αποτελούμενος από μεγάλους φορείς εκμετάλλευσης δικτύου ίδρυσε τη συμμαχία δικτύου πλήρους εξυπηρέτησης (FSAN). Σκοπός αυτής της οργάνωσης είναι να αναπτύξει ένα κοινό πρότυπο για τον εξοπλισμό PON. Αυτό το πρότυπο έχει εξελιχθεί σταδιακά σε β-πον, και το ΑΤΜ χρησιμοποιείται ως πρωτόκολλο μετάδοσης του. Επιπλέον, το IEEE ίδρυσε επίσης την ομάδα του πρώτου μιλίου για να επικεντρωθεί στην τυποποίηση των αποκλειστικών συμμετρικών συστημάτων 1το δίκτυο Ethernet. Οι δύο αυτοί οργανισμοί έχουν θεσπίσει τεχνικά πρότυπα APON και EPON αντίστοιχα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ομάδα άρχισε να τυποποιεί το PON που λειτουργεί με ρυθμό άνω των 1Gbps. Το πιο σημαντικό, ενώ καλύπτει βασικά ζητήματα μετάδοσης, αυτό το πρότυπο παρέχει επίσης υποστήριξη για πολλαπλές υπηρεσίες, καθώς και λειτουργίες διαχείρισης, συντήρησης και διαμόρφωσης με εξαιρετικά κλιμακωτό τρόπο. Αυτή η εργασία τελικά παρήγαγε το πρότυπο ταχύτητας το οποίο υποστηρίζει τη μετάδοση και άλλων μορφών με εξαιρετικά υψηλή αποδοτικότητα επιτυγχάνοντας υψηλή ταχύτητα. Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι οι μεγαλύτεροι παγκόσμιοι πάροχοι υπηρεσιών έχουν συμμετάσχει στη διαμόρφωση των απαιτήσεων συστήματος των κύριων τμημάτων του προτύπου GPON, το οποίο αντικατοπτρίζεται στο ITU g.984.1, δηλαδή στο πρότυπο για τις απαιτήσεις υπηρεσιών gigabit (GSR). Επί του παρόντος, το GSR έχει καταστεί πρότυπο για όλες τις εργασίες στον τομέα αυτό, εξασφαλίζοντας τη συμβατότητα και τη διαλειτουργικότητα του δικτύου.